სუფთა ოთახის სტანდარტიზაცია

ამერიკის შეერთებულ შტატებში, 2001 წლის ნოემბრის ბოლომდე, სუფთა ოთახების მოთხოვნების დასადგენად გამოიყენებოდა ფედერალური სტანდარტი 209E (FED-STD-209E). 2001 წლის 29 ნოემბერს ეს სტანდარტები შეიცვალა ISO სპეციფიკაციის 14644-1 გამოქვეყნებით. როგორც წესი, წარმოების ან სამეცნიერო კვლევისთვის გამოყენებული სუფთა ოთახი არის კონტროლირებადი გარემო დამაბინძურებლების დაბალი დონით, როგორიცაა მტვერი, ჰაერში არსებული მიკრობები, აეროზოლის ნაწილაკები და ქიმიური ორთქლი. უფრო ზუსტად რომ ვთქვათ, სუფთა ოთახს აქვს კონტროლირებადი დაბინძურების დონე, რომელიც განისაზღვრება ნაწილაკების რაოდენობით კუბურ მეტრზე განსაზღვრული ნაწილაკების ზომაზე. ტიპურ ურბანულ გარემოში, გარე ჰაერი შეიცავს 35 მილიონ ნაწილაკს კუბურ მეტრზე, დიამეტრით 0.5 მიკრონი ან მეტი, რაც შეესაბამება ISO 9 სუფთა ოთახს სუფთა ოთახის სტანდარტის ყველაზე დაბალ დონეზე. სუფთა ოთახები კლასიფიცირდება ჰაერის სისუფთავის მიხედვით. აშშ-ის ფედერალურ სტანდარტში 209 (A-დან D-მდე), 1 კუბურ ფუტ ჰაერში იზომება 0.5 მმ-ის ტოლი ან მეტი ნაწილაკების რაოდენობა და ეს რაოდენობა გამოიყენება სუფთა ოთახების კლასიფიკაციისთვის. ეს მეტრული ნომენკლატურა ასევე მიღებულია სტანდარტის უახლესი 209E ვერსიით. ჩინეთი იყენებს ფედერალურ სტანდარტს 209E. უფრო ახალი სტანდარტია საერთაშორისო სტანდარტების ორგანიზაციის TC 209. ორივე სტანდარტი სუფთა ოთახებს კლასიფიცირებს ლაბორატორიულ ჰაერში ნაწილაკების რაოდენობის მიხედვით. სუფთა ოთახების კლასიფიკაციის სტანდარტები FS 209E და ISO 14644-1 მოითხოვს ნაწილაკების რაოდენობის სპეციფიკურ გაზომვებსა და გამოთვლებს სუფთა ოთახის ან სუფთა ზონის სისუფთავის დონის კლასიფიკაციისთვის. გაერთიანებულ სამეფოში სუფთა ოთახების კლასიფიკაციისთვის გამოიყენება ბრიტანული სტანდარტი 5295. ეს სტანდარტი მალე შეიცვლება BS EN ISO 14644-1 სტანდარტით. სუფთა ოთახები კლასიფიცირდება ჰაერის მოცულობაში დაშვებული ნაწილაკების რაოდენობისა და ზომის მიხედვით. დიდი რიცხვები, როგორიცაა „კლასი 100“ ან „კლასი 1000“, ეხება FED_STD209E-ს და წარმოადგენს ჰაერის კუბურ ფუტზე დაშვებულ 0.5 მმ ან მეტი ზომის ნაწილაკების რაოდენობას.